HET NADEEL VAN EEN HYPERACTIEVE GEEST 2

LOOD OM OUD IJZER

“TNT Express schrapt banen”
Mij maakt het niet uit welke firma mijn post toch niet bezorgt



AAN HET WERK

“Chirurg opereert vaak foutief”

Ik zou smerige luie steuntrekkers in ruil voor hun uitkering open hartoperaties laten verrichten. Dat zal ze leren, die hartpatiënten. Dat ligt daar maar te liggen van onze belastingcenten.



NIET TE BEROERD VOOR

In ruil voor een uitkering van € 144.000,- per jaar wil ik ook best de minister van Sociale Zaken zijn die de beslissing neemt die smerige luie steuntrekkers de open hartoperatieklusjes te laten verrichten.

Weet je wat? Doe maar € 288.000,- per jaar. Dan ben ik ook nog minister van Volksgezondheid.



ÉEN KEERTJE IS AL TE VEEL GEVRAAGD

Mijn format voor het televisieprogramma 'Boer zoekt vrouwelijke vaatchirurg die het verkeerde been amputeerde' werd afgewezen.
Niet omdat het macaber zou zijn, maar bij gebrek aan kandidaten.



GENERATIECONFLICT

'Wat heb je een ouwe lullentrui aan,' zei ze.

'Dat is om mijn geestelijke maturiteit van 9928 jaar oud te benadrukken,' antwoordde ik verveeld.

U begrijpt waarschijnlijk dat ik die opmerking al eens eerder naar mijn hoofd had gekregen.



STATUS QUO

Verwijtend vertelde ze me dat ik maar eens moest uitrekenen hoe veel mooie reizen ik had kunnen maken als ik voor dat geld niet allemaal sigaretten had gekocht.

Ik antwoordde haar dat ik weleens had uitgerekend hoe veel AIDS-remmers ik had kunnen betalen als ik niet had gerookt, maar dat AIDS-remmers betalen net als reizen nu eenmaal niet bepaald een hobby van me was.

Ik had niet eens AIDS, noch zin om ergens naartoe te gaan.



BEETJE JAMMER

Drie keer in de week ruim ik het terras op bij mijn stamlokaal.
De verwachting is dat in de 22ste eeuw terrasopruimers de nieuwe Goden zullen zijn, de idolen van velen, de voetballers van nu, multimiljonairs, die zich per privéjet laten vervoeren en de vrouwen voor het uitkiezen hebben, zelfs al zijn ze zo klein als Cabauter Wesley. (Die terrasopruimers, bedoel ik. Niet die vrouwen.)

De verwachting is ook dat ik in de 22ste eeuw niet meer leef. En dat ik er minder goed uitzie dan Cabauter Wesley nu.



VOOR HET GOEDE DOEL

14 jaar schat ik hem, ouder niet. Hij staat altijd op de hoek van de straat in zijn trainingspak en met een baseballcap op.

'Hé, vriend,' maant hij me naar hem toe te komen. 'Iets nodig?'
Ik heb niets nodig, maar lees 'Droit au but' op zijn jack en schaf voor € 100,- coke aan, die niet in mijn neus, maar thuis linea recta in het toilet zal belanden.

Zo lang de plaatselijke hangjongeren een trainingspak van Olympique Marseille dragen en niet het algemene platgetreden jongerenuniform van miljardairsclub Chelsea, hebben ze wel een steuntje in de rug verdiend.