SCHEVE VERHOUDING

Vandaag mocht ik naar wat voorheen een postkantoor was, op de begane grond van het Groothandelsgebouw. Er lag een pakketje voor me klaar, waarvoor ik zou moeten tekenen. De dienstdoende beambtière was kennelijk een rijenfetisjiste. Zij hobbelde van voorraadkast naar magazijn en weer terug naar de voorraadkast, in een tijdsbestek van welgeklokt één stijf kwartier. Ik wilde haar al vragen of het wellicht niet verstandiger was eerst de persoon achter mij te helpen, toen ze met een pakket in haar handen kwam aanlopen. Knap overheen gekeken voor iemand die beroepshalve vermoedelijk toch wel vaker in letters getypte, aan heuse levende mensen gerichte poststukken tevoorschijn tovert.

De doos, met afmetingen van 30 x 22 x 10 cm, was verbazingwekkend licht. Het karton bevatte een simkaart van Tele2 van 24 x 15 x 0,8 mm. Ook zat er een dek van acht aan elkaar bevestigde, met lucht gevulde plastic isolatiekussentjes in de doos, opdat de simkaart tijdens transport niet zou beschadigen. Die kussentjes leg ik vannacht onder mijn hoofd. Ik verwacht morgen eindelijk van mijn nekhernia te zijn verlost.