BOMBSTRAP - VESSEL 11 - ROTTERDAM - 30-5-2025

 

Terrorpunk. Ja, hard. Nog steeds prima te verduren, dit genre. Ondanks het stijgen van mijn leeftijd. Misschien stijgt mijn leeftijd niet eens. Het zou goed kunnen dat al mijn 55-jarige verjaardagen complotten waren. Complotten tegen het eeuwige leven. Dat de hoge heren van de zorgverzekeraars niet willen dat we blijven leven, omdat ze dat financieel niet trekken als de premies zo laag blijven.

Wat denkt de mensheid wel niet? Dat ze gewoon kan doorgaan met leven, terwijl ze kwaal op kwaal stapelt? En maandelijks altijd maar hetzelfde futiele bedragje van bank- of girorekening afgeschreven ziet worden? Zou een mooie bedoening worden. Daarom hebben zorgverzekeraars verjaardagen verzonnen. Dat u denkt als u levend een hoger aantal jaren dan de gemiddelde stervensleeftijd heeft bereikt: nu zou het toch wel eens gerechtvaardigd zijn als ik ook eens doeidoei naar het bestaan zwaai en het eeuwige foetsie aanvaard. Zo zit het. Verjaardagen zijn een complot. Ik kreeg op Faceboekie het bericht dat er vandaag liefst zes vrienden jarig zijn. Geloof je het zelf? Zes. Op dezelfde dag. Dat zou wel zeer toevallig zijn. De algoritmen verzinnen het waar je bij op je scherm zit te kijken.

Enfin. Over het bovenstaande gewaagde de zangeres van Bombstrap niet. Tenminste, dat vermouth ik, heel goed heb ik de lyrics niet in de gaten gehouden. Hun robbertje terrorpunk is me goed bevallen. En de meneren met de snaarinstrumenten in hun handen droegen bivakmutsen. Een afgeschermd gezicht als protest tegen het ons door de strot geduwde, zogenaamde festijn, de verjaardag, die dus gewoon een complot is dat ons moet beletten oud te worden.